Ako ay isang ina na nagsisikap na magtrabaho sa ibang bansa upang makapagbigay ng maayos na buhay sa aking mga anak. Hindi madali ang magtrabaho sa ibang bansa dahil kailangan kong malayo sa aking mga mahal sa buhay, ngunit kailangan kong magtiis upang mabigyan sila ng magandang kinabukasan.
Mahirap ang buhay dito dahil sa kahirapan ng wika at kultura ng bansa, subalit ginagawan ko ng paraan upang makabuo ng magandang relasyon sa mga kasama sa trabaho. Hindi rin madaling magtipid ng pera, dahil kailangan kong magpadala ng pera sa aking pamilya sa Pilipinas, subalit dahil sa pagiging disiplinado sa paggastos, nakakapagpadala pa rin ako ng sapat na halaga.
Ang pinakamahirap sa lahat ay ang mawalay sa aking mga anak at hindi sila makasama sa mahalagang okasyon tulad ng kanilang mga kaarawan. Ngunit kailangan kong tanggapin na ito ang sakripisyo para sa kanilang kinabukasan. Hindi man kami magkasama, lagi kong sinisigurado na nasa tamang daan ang aking mga anak sa pamamagitan ng pagtawag at pagbibigay ng payo sa kanila.
Sa aking mga kapwa-OFW, nais kong sabihin sa inyo na hindi kayo nag-iisa sa paghihirap at sakripisyo. Kailangan nating magtiis para sa ikabubuti ng ating pamilya. Tandaan natin na hindi hadlang ang layo para sa ating mga pangarap. Kailangan nating magsumikap at magtiwala sa ating mga kakayahan upang maabot natin ang ating mga pangarap para sa ating pamilya.
Sa ating mga mahal sa buhay sa Pilipinas, nais kong ipaabot sa inyo ang aking pagmamahal at pagsuporta sa inyong mga pangarap. Huwag kayong mag-alala dahil hindi kayo nag-iisa sa pagtitiis at sa pangarap na mapabuti ang ating buhay.